Биляна платно белеше
на Охридските извори.
Отдолу идат винари,
винари белограгяни.

Винари, белограгяни,
кротко терайте кервано,
да не ми платно сгазите,
платното ми е даровно
за свекор и за свекорва.

Биляно, моме убава,
ако ти платното сгазиме,
со вино ке го платиме,
со бела лута ракия.

Не ви го сакам виното,
ни бела лута ракия,
най ви го сакам момчето,
шо напред води кервано,
и мене гледа под око.

Биляно, моме убава,
момчето ни е свършено,
за него вино носиме
в недела ке го жениме.